Vakmanschap – Centrum voor natuurlijk tuinieren

Mag het ook gewoon mooi zijn AUB?

Geplaatst op 5 december 2016 door Ron

Boodschap

Bovenstaande foto is het tafereel wat ik zie als ik uit mijn voordeur stap op een vorstige winterse ochtend. De tuin is nog jong, maar ik heb hem bewust zo ontworpen mede omdat ik het gewoon mooi vind. Ik wil er mee laten zien dat natuurlijk tuinieren ook gewoon gestructureerd en mooi kan en mag zijn. Mensen die langs komen wandelen spreken me aan, stellen vragen en maken foto’s. Ook zij vinden het gewoon een mooie tuin.

Hoe intensiever ik me met natuurlijk tuinieren bezig houd hoe vaker ik impliciet en vooral expliciet de boodschap van hel en verdoemenis over me uitgestort krijg. We vernielen onze aarde met de manier waarop we ermee omgaan, ons voedsel is aan alle kanten gemanipuleerd en met gif, kunstmest en hormonen opgefokt. We moeten wel beter met onze omgeving omgaan want we gaan onze eigen ondergang tegemoet.

Gewoon genieten

In de kern is dat natuurlijk allemaal best waar. Alleen merk ik dat ik toch een beetje anders in het leven sta. Stel je alleen maar eens het volgende tafereel voor. Je zit heerlijk in het voorjaarszonnetje onder je bloeiende perenboom. Boven je hoofd zoemt en gonst het; daar wordt keihard gewerkt aan de heerlijke peren die jij straks in het najaar kunt verorberen. Het sap loopt je in gedachten al langs je handen terwijl je je tanden in die zoete lekkernij zet. Jij zit ondertussen heerlijk in de zon een boekje te lezen; leven als God in Frankrijk! Stel je ook eens voor dat je al die bloesempjes met een penseeltje zelf zou moeten bevruchten omdat je anders geen peren krijgt. Insecten kunnen niet leven in en op beton en voor ons is een plekje onder een boom in het veld heel wat prettiger dan onder een parasol op het hete beton. Mijn streven is om het nuttige en het aangename zo veel als maar enigszins mogelijk is met elkaar te verenigen. Ik wil je graag laten zien en ervaren hoe ik dat doe. Onze Picknicktuyn is vrij te bezoeken en ik leg je graag uit wat ik beoog met de rest van de tuin. Mijn boodschap is vooral: gewoon genieten van wat de natuur ons kan brengen; het leven is verrukkelijk! En ook (vrijwel) zonder beton kan een tuin prachtig mooi zijn. Kom, geniet en leer hoe je dat ook in je eigen tuin kunt realiseren.

Nog even mijmeren

Geplaatst op 10 oktober 2016 door Ron

Augustus in Drenthe

“Dit gaat niet langer zo!” Zei ik afgelopen zomervakantie tegen mijn echtgenote, “Ben je tuinontwerper maar heb je de tuinen van de moeder aller ontwerpers in Nederland nog nooit gezien.” Nu is Mien Ruijs al ruim 20 jaar niet meer onder ons. Maar de tuinen en de woning van waaruit ze jarenlang placht te werken aan de verfraaiing van de Nederlandse tuin liggen in het landelijke Dedemsvaart nog altijd te pronken. Velen daarvan in de originele staat, anderen ontworpen en aangelegd met de ziel van Mien. Enkele collega vakidioten geholpen door vele vrijwilligers houden de tuinen in stand en ontwikkelen ze verder. Lees verder →

Creëren van ruimte en sfeer

Geplaatst op 23 mei 2016 door Ron

Ruimte creëren

Een groot deel van mijn ontwerpwerk draait erom een buitenruimte zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen. En meer dan eens heeft dat geen snars te maken met dure en/of mooie attributen of grote veranderingen. Mooie en dure dingen hebben een ongelooflijke aantrekkingskracht op mensen. Maar als deze mooie dingen in de verkeerde ruimte of verkeerd in de ruimte staan verliezen ze heel veel van hun glans. Ergo, mooie dingen en mooie planten maken nog geen mooie tuin!

Sfeertje bouwen

Het is nog niet klaar, maar juist daarom kun je op de foto hierboven fraai zien hoeveel effect 15 cm meer aan border heeft op de uitstraling van de gehele ruimte. Daar waar deze heesterborder in eerste instantie overkwam als een beetje een benauwd stukje ‘het moet nu eenmaal een beetje groen zijn langs het terras’, is door de border 15 cm extra te geven ook daadwerkelijk een border ontstaan. De heesters komen beter tot hun recht omdat ze meer in verhouding tot de border staan. En tegelijkertijd wordt ook het terras een veel prettiger plaats om te verblijven! Een prachtig voorbeeld van een kleine aanpassing die veel effect sorteert.

Ruimte maken

De foto in de kop van dit artikel geeft een mooi voorbeeld van het creëren van ruimtelijkheid. Hoe vaak zien we niet dat er een grote struik of ander ‘mooi’ attribuut pal voor een lelijk gebouw wordt gezet om deze aan het oog te onttrekken. Daarmee wordt dan weliswaar dat gebouw aan het oog onttrokken, maar heel vaak de ruimte verkleind. Eigenlijk komt dus dat gebouw dichter naar je toe! Op de voornoemde foto heb ik de druivenranken (die tegen de oude schuur gespijkerd waren) een mooie strakke geleiding gegeven een ruime halve meter voor het gebouw. Niet alleen groeien de druiven zo beter, maar ze leiden de aandacht af van de schuur, ze creëren meer ruimtelijkheid en het grasveld ervoor wordt prettiger en gezelliger om te vertoeven: ‘lekker picknicken!’ Opnieuw, kleine aanpassing groot effect.

Huismus…ofwel het dagelijks brood

Geplaatst op 21 maart 2016 door Ron

Verhaal van de tuin?

Op de ontwerptekening ziet het er al heel anders uit, maar voor de mussen doet dat totaal niet ter zake. Iedere ochtend sta ik in mijn keuken voor het aanrecht de ontbijtspullen te verzamelen. Ik kijk dan uit over één van mijn tuintjes. Eigenlijk meer een binnenplaatsje. Wat rommelig, met een straat die half is opgebroken, vuilnistonnen onder een aftands afdakje, een bergje zand, wat struikgewas, een schaaltje brood dat de buren op de afscheiding hebben gezet. Altijd wat te beleven voor een scharrelmus.

Dagelijks brood

Zoals ik mede voor mijn werk observeer wat het natuurlijk gedrag van planten is om ze goed toe te kunnen passen in uw en mijn tuin, zo observeer ik ook het gedrag van de fauna; de dieren. Vanochtend zaten er twee mussen op de grond. De ene baas had een stuk brood in zijn snavel; te groot om zo naar binnen te werken, maar soi: “dit heb ik en ik bewaak het met mijn leven!” En weg hipte hij met de tweede mus op zijn hielen:”Ja hé, ik zag dat stuk het eerst, geef terug!” Mus 1 hipt weg en laat onderweg natuurlijk wat kruimels vallen die mus 2 gretig oppikt. Even is er een beetje rust voor nummer 1 en hij legt zijn kostbare broodje op de grond om er ook een hapje van te kunnen nemen. “Kaasje!” denkt nummer 2 en onmiddellijk pikt hij het grote stuk, onderwijl een paar kruimels achterlatend die nummer 1 gretig oppikt. Dit tafereel herhaalt zich zo een paar keer. Ik realiseer me dat ik naar een heel interessant fenomeen zit te kijken. Deze mussen voeden elkaar zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. In hun gretigheid om het grootste stuk van de taart te bemachtigen vergeten ze dat ze dat stuk helemaal niet aankunnen en dat ze uiteindelijk alleen hun buurman een plezier doen. Totdat de ander zich meester maakt van de hele taart en de toestand in de mussenwereld wordt omgegooid. Wordt mij hier een spiegel voorgehouden door moeder natuur?

In Stijl

Geplaatst op 30 november 2015 door Ron

Het is natuurlijk onderdeel van mijn werk om het gewoon te weten, maar toch vraag ik mij dat iedere keer weer af; wat is nu eigenlijk ‘in stijl’. Als ik stijlvolle plaatjes van tuinen zoek zie ik heel vaak mooie plaatjes van rechtlijnige bouwwerken en waterpartijen en dure materialen. Of ik zie bonte of rijkgeschakeerde bestratingen. “Is dat de essentie van een stijlvolle tuin?” vraag ik mij dan af.

De vraag houd mij nog meer bezig sinds ik ruim anderhalf jaar geleden ons oude boerderijtje heb betrokken en iedere dag bezig ben om binnen en buiten ‘in historische stijl’ te moderniseren. Een paradox pur sang zo op het eerste gezicht. De boeiende vraagstelling hierachter is hoe je modern comfort in wonen, werken en buitenleven combineert met het gevoel van de noeste boerenarbeid die op deze locatie ooit nodig was om een leven op te bouwen.

Zo ben ik momenteel bezig om de bovenverdieping van het oudste deel van het huis te isoleren om het moderne comfort te creëren waar we met z’n allen zo naar verlangen. Daarbij stuit ik op een bedstee die geïsoleerd en opgeknapt moet worden. Er bevindt zich een prachtige bergruimte onder die ooit met behulp van multiplex plaatjes helemaal dicht getimmerd is. Die plaatjes waren simpel te verwijderen, maar daar moesten deurtjes voor in de plaats komen om de ruimte toegankelijk te maken. Gelukkig kwam afgelopen zomer mijn buurman met de vraag of ik behoefte had aan het afvalhout dat hij naast het huis had liggen afkomstig van zijn vaders vogelhok. Mooie smalle en brede rabatdelen die ik met graagte in mijn oude kippenschuur heb opgeslagen. In de geest van de oude keuterboer die alles moest hergebruiken om het hoofd boven water te houden heb ik het afvalhout gebruikt om passende deurtjes te maken en een paar gaten geboord in twee afvalklosjes om de sluitingen te maken. Zie het resultaat in bovenstaande foto. Ben ik best trots op. En naar mijn idee helemaal in stijl.

Tafeltje dek je

Geplaatst op 26 augustus 2015 door Ron

Ik kan je vertellen dat je creativiteit en vakmanschap gevoed worden als je een oud boerderijtje koopt en daar op allerlei manieren in en om het huis gaat klussen. Afgelopen vakantieperiode heeft dat weer eens uit en te na bewezen. By the way; hebt u een leuke, inspirerende en ontspannen vakantie gehad? Ik wel en ik gun iedereen hetzelfde.

De tafels waar ik het in mijn voorgaande blog over had zijn inmiddels gebeitst en staan in de cursusruimte te wachten om intensief gebruikt te worden. Om de stoelen er zelf bij te maken was me net iets te veel van het goede op dit moment; die heb ik voor een zacht prijsje ergens tweedehands op de kop getikt. Zo kunt u er tenminste ook bij zitten.

Ondertussen heb ik ook voor het buitenwerk bepaald niet stil gezeten. Voor 4 september heb ik mijn netwerkclubje bij mij thuis uitgenodigd. En als je 15 collega ondernemers in je tuin uitnodigt voor een goed gesprek bij een aangenaam ontbijt, moet er wel meubilair zijn waar je op zijn minst het ontbijt op kunt uitstallen. Twee van de drie tafels zijn inmiddels klaar voor de ontvangst zoals u op de foto boven deze blog kunt zien. De ringwerkjes (dit keer zelf in elkaar geknutseld) gemaakt van sloophout wat ik hier in de kippenschuur gevonden heb. En ja hoor, de bonen die u op de foto ziet hebben een prima en heerlijke oogst opgeleverd. We hebben ervan gesmuld. De courgettes komen wat minder enthousiast uit de verf. Ik kom erachter dat de grond voor die planten waarschijnlijk aan de kille kant (klei hè) is waardoor de groei duidelijk achterblijft. Tsja, niet alles wat je aanpakt pakt uit zoals je het in eerste instantie voor je ziet; volgend jaar beter!

Bij het buitenwerk hoort ook het schilderen van de buitenboel (nog niet klaar maar flink opgeschoten), het oogsten, inmaken en tot sap verwerken van appels, peren en pruimen en het leveren van mijn bijdrage aan het opknappen van ons historische kerkepad. Samen met de landschapsarchitect van de gemeente Oss heb ik een plan gemaakt voor de beplanting van een flink deel langs het pad. Komend najaar en winter zal dat gerealiseerd moeten worden, dus als het goed is kunt u daar vanaf volgend voorjaar volop van meegenieten tijdens uw wandeling over de historische kerkepaden in Lith. Met een beetje geluk zijn dan ook allerlei hekken en hagen weer in oude luister hersteld.

Ontspannen vakantie? Nou en of, we hebben ook nog lekker een weekje gekampeerd op de noordelijke veluwezoom en 5 dagen verrukkelijk gewandeld. Ik vrees dat echt stil zitten nu eenmaal niet onze manier van bijtanken is. Alles wat we hebben gedaan was in volledige vrijheid gekozen en dat is waar vakantie voor ons om gaat; tijd voor elkaar en heerlijk kunnen kiezen om te doen waar je op dat moment zin in hebt.