Het is natuurlijk onderdeel van mijn werk om het gewoon te weten, maar toch vraag ik mij dat iedere keer weer af; wat is nu eigenlijk ‘in stijl’. Als ik stijlvolle plaatjes van tuinen zoek zie ik heel vaak mooie plaatjes van rechtlijnige bouwwerken en waterpartijen en dure materialen. Of ik zie bonte of rijkgeschakeerde bestratingen. “Is dat de essentie van een stijlvolle tuin?” vraag ik mij dan af.
De vraag houd mij nog meer bezig sinds ik ruim anderhalf jaar geleden ons oude boerderijtje heb betrokken en iedere dag bezig ben om binnen en buiten ‘in historische stijl’ te moderniseren. Een paradox pur sang zo op het eerste gezicht. De boeiende vraagstelling hierachter is hoe je modern comfort in wonen, werken en buitenleven combineert met het gevoel van de noeste boerenarbeid die op deze locatie ooit nodig was om een leven op te bouwen.
Zo ben ik momenteel bezig om de bovenverdieping van het oudste deel van het huis te isoleren om het moderne comfort te creëren waar we met z’n allen zo naar verlangen. Daarbij stuit ik op een bedstee die geïsoleerd en opgeknapt moet worden. Er bevindt zich een prachtige bergruimte onder die ooit met behulp van multiplex plaatjes helemaal dicht getimmerd is. Die plaatjes waren simpel te verwijderen, maar daar moesten deurtjes voor in de plaats komen om de ruimte toegankelijk te maken. Gelukkig kwam afgelopen zomer mijn buurman met de vraag of ik behoefte had aan het afvalhout dat hij naast het huis had liggen afkomstig van zijn vaders vogelhok. Mooie smalle en brede rabatdelen die ik met graagte in mijn oude kippenschuur heb opgeslagen. In de geest van de oude keuterboer die alles moest hergebruiken om het hoofd boven water te houden heb ik het afvalhout gebruikt om passende deurtjes te maken en een paar gaten geboord in twee afvalklosjes om de sluitingen te maken. Zie het resultaat in bovenstaande foto. Ben ik best trots op. En naar mijn idee helemaal in stijl.