Romantiek – Centrum voor natuurlijk tuinieren

Mag het ook gewoon mooi zijn AUB?

Geplaatst op 5 december 2016 door Ron

Boodschap

Bovenstaande foto is het tafereel wat ik zie als ik uit mijn voordeur stap op een vorstige winterse ochtend. De tuin is nog jong, maar ik heb hem bewust zo ontworpen mede omdat ik het gewoon mooi vind. Ik wil er mee laten zien dat natuurlijk tuinieren ook gewoon gestructureerd en mooi kan en mag zijn. Mensen die langs komen wandelen spreken me aan, stellen vragen en maken foto’s. Ook zij vinden het gewoon een mooie tuin.

Hoe intensiever ik me met natuurlijk tuinieren bezig houd hoe vaker ik impliciet en vooral expliciet de boodschap van hel en verdoemenis over me uitgestort krijg. We vernielen onze aarde met de manier waarop we ermee omgaan, ons voedsel is aan alle kanten gemanipuleerd en met gif, kunstmest en hormonen opgefokt. We moeten wel beter met onze omgeving omgaan want we gaan onze eigen ondergang tegemoet.

Gewoon genieten

In de kern is dat natuurlijk allemaal best waar. Alleen merk ik dat ik toch een beetje anders in het leven sta. Stel je alleen maar eens het volgende tafereel voor. Je zit heerlijk in het voorjaarszonnetje onder je bloeiende perenboom. Boven je hoofd zoemt en gonst het; daar wordt keihard gewerkt aan de heerlijke peren die jij straks in het najaar kunt verorberen. Het sap loopt je in gedachten al langs je handen terwijl je je tanden in die zoete lekkernij zet. Jij zit ondertussen heerlijk in de zon een boekje te lezen; leven als God in Frankrijk! Stel je ook eens voor dat je al die bloesempjes met een penseeltje zelf zou moeten bevruchten omdat je anders geen peren krijgt. Insecten kunnen niet leven in en op beton en voor ons is een plekje onder een boom in het veld heel wat prettiger dan onder een parasol op het hete beton. Mijn streven is om het nuttige en het aangename zo veel als maar enigszins mogelijk is met elkaar te verenigen. Ik wil je graag laten zien en ervaren hoe ik dat doe. Onze Picknicktuyn is vrij te bezoeken en ik leg je graag uit wat ik beoog met de rest van de tuin. Mijn boodschap is vooral: gewoon genieten van wat de natuur ons kan brengen; het leven is verrukkelijk! En ook (vrijwel) zonder beton kan een tuin prachtig mooi zijn. Kom, geniet en leer hoe je dat ook in je eigen tuin kunt realiseren.

Wondertuin!

Geplaatst op 7 november 2016 door Ron

Een wondertuin; wie wil dat niet?

Bewijsmateriaal

Volgens mijn dierbare echtgenote is dat wat wij hebben gecreëerd de afgelopen 3 jaar. Het is inmiddels ruim in november en afgelopen weekend kwam ze blij en verrast als een kind met een bakje vers geplukte rijpe frambozen uit de tuin. Ik had dit voorjaar van een paar in een hoekje weggestopte wortelstokken een leuke haag gemaakt om ons privézitje te omlijsten. Dat die haag uiteindelijk mooi en weelderig zal uitgroeien is geen echt grote verrassing. De verrassing is wel dat dat dit jaar al meteen gebeurd is. Met nog niet al te veel fruit in de zomer, maar wel veel nieuwe uitlopers. En vooral met nu in het najaar aan die uitlopers al behoorlijk wat frambozen die nog afrijpen ook.

Kleurenpracht

Het wonder wat mij ieder jaar weer verrast is Lees verder →

Bollenpret?

Geplaatst op 24 november 2015 door Ron

‘Wie niet waagt die niet wint’ zegt een bekend Nederlands spreekwoord. En een beetje gewaagd is het wel om nu nog een groot arsenaal aan bloembollen te planten. Zeker de vroege jongens als sneeuwklokjes en krokussen. Volgens mijn zeer gewaardeerde collega en bollenspecialiste Jaqueline van der Kloet horen die in september al de grond in te gaan.

Maar gezien de hoeveelheid werk die in ons oude boerderijtje zowel binnen als buiten op ons lag en ligt te wachten waren de betreffende borders gewoon niet eerder plantklaar. Desalniettemin wil ik het komend voorjaar al genieten, dus eigenzinnig als ik ben en vertrouwend op mijn ervaring met de flexibiliteit van planten durf ik het risico aan. Ik heb gelukkig ook een leverancier voor de bollen die weet hoe je ze moet bewaren om de kwaliteit zo lang mogelijk op peil te houden. Bij het tuincentrum of erger nog de Gamma’s en Praxissen hangen ze gerust het hele najaar uit te drogen in de winkel.

Ik heb 7 verschillende soorten bollen verwerkt in 5 verschillende borders. Voor iedere border een grote bak genomen en daar een interessante bollenmix in gedaan, ze lekker door elkaar gehusseld en ze vervolgens met gulle hand random de borders in geslingerd. Ingraven op de plek waar ze geland zijn en als het goed is heb je het komend voorjaar een kleurrijke ratjetoe aan bloemen die er heel natuurlijk uitziet tussen de vaste planten die net een moeizame poging doen om hun eerste blaadjes weer tevoorschijn te toveren. Het pepernoot principe noemt Jaqueline dat. Een mooi experiment waar ik nu voor het eerst de ruimte in eigen tuin voor heb. Ik ben benieuwd. Ik houd u op de hoogte.

Courgette

Geplaatst op 7 juli 2015 door Ron

Spelen met ruimte, spelen met tijd, spelen met emotie; ontwerpen is een bijzonder vak. Een vak waarin ik mensen blij kan en mag verrassen. Een vak ook waarin ik mezelf eigenlijk dagelijks weer verras.

Toen ik het zaadje van de courgetteplant die u op de foto zo ziet pronken met zijn prachtig opvallende bloem in het potje stopte, dacht ik aan de vruchten die ik hier in de zomer van zou kunnen plukken. Naast ontwerper en tuinier ben ik namelijk ook de kok thuis en ik houd van lekker eten. Met courgettes kun je eindeloos variëren. En wat is er lekkerder dan een zelf gekweekt exemplaar daarvan. Op dat moment had ik echt niet bevroed wat voor impact de plant en vooral de bloem heeft op de manier waarop de gehele tuin van 1200 m2 zich presenteert.

Vorige week zat ik op deze zelfde plek door het raam naar hetzelfde tafereel in de tuin te kijken. Het eerste wat me toen opviel was het dartelen van de koolwitjes. Nu wordt mijn aandacht constant getrokken naar de knalgele bloemen van de courgette. De koolwitjes dansen nog steeds over de distels en het duizendblad die achter de courgettes staan, maar het lijkt net of ze een andere dimensie, een andere lading hebben gekregen. En meteen als ik dit schrijf besef ik me dat het morgen weer anders zal zijn, laat staan volgende week of volgende maand.Iedere keer als ik denk dat ik het weet, dat ik heb voorzien wat er gaat gebeuren, gaat het toch net weer even anders. Meestal overigens nog mooier; de natuur is tenslotte eindeloos mooi. Je moet het alleen willen en kunnen zien. En daar speel ik dan mee; met de ruimte, met de tijd, met de emotie. Dat wil ik u laten zien en ervaren als ik een ontwerp voor u maak. Wat een heerlijk vak!

Metamorfose

Geplaatst op 30 juni 2015 door Ron

Ik kijk naar buiten en zie de koolwitjes dartelen over distel en duizendblad in mijn tuin. Hoe veel is er gebeurd sinds we hier ruim een jaar geleden in Lith zijn neergestreken. Afgelopen week ben ik flink om het huis aan het werk geweest om (weer) een deel van mijn ontwerp voor de eigen tuin te realiseren. In mijn vriendenkring maak ik enigszins gekscherend de opmerking dat ik tegenwoordig geen tijd meer heb voor mijn klanten omdat ik meer timmerman, stratenmaker, (moes)tuinier, schilder en loodgieter ben dan ontwerper. Onzin natuurlijk, want wat ik dagelijks thuis doe geeft me niet alleen inzicht in hoe ik de dingen die ik bedenk ook kan realiseren; het geeft me ook enorm veel inspiratie en nieuwe ideeën die ik voor uw tuin weer allemaal kan gebruiken. Alleen al ten aanzien van het hergebruik van allerlei materialen die je in en om zo’n oude boerderij aantreft. De mogelijkheden zijn schier eindeloos!

Een kleine impressie van wat er aan de voorkant van het huis in een maand of negen veranderd is wil ik u niet onthouden.

En dan moeten de plantjes nog lekker gaan groeien. De betontegels heb ik hergebruikt op ons zonneterras. Aansluitend aan de gebakken klinkers en op hun kop gelegd dragen ze bij aan een verrukkelijke plek om te zitten en met een flink gezelschap de maaltijd te nuttigen.

Vooruit omdat het zo bevredigend werkt om te laten zien; wat dacht u van de metamorfose van ons ‘varkenskot’? De deur heb ik zelf gemaakt van steigerplanken. Ja mijn vader heeft me echt leren timmeren.

De vakantietijd komt eraan. Houdt u van een beetje romantische nostalgie? In Lith kunt u heerlijk verwijlen en onder begeleiding van iemand van de Heemkundekring een rondwandeling over de historische kerkepaden maken. Dan komt u onder andere over het Engwijkpad en langs ons romantische optrekje. Misschien spreken we elkaar. Ondertussen bouw ik gewoon verder aan deze heerlijk romantische plek.