Kijken en zien – Centrum voor natuurlijk tuinieren

Tedere pracht

Geplaatst op 22 februari 2017 door Ron

Juist nu: goed kijken

De winter zit nog in onze kleren en als ik nu naar buiten kijk en mijn oren te luisteren leg lijkt het vooral herfst. Het is eind februari. Massaal verlangen we naar het voorjaar; de zon om de winterse kilte en donkerheid uit ons leven te verbannen. Een week of twee geleden al kon ik het niet laten om een paar kruislings groeiende takken uit ons sierpeertje te knippen. Al dik op getooid met bloesemknoppen heb ik ze in huis op de vaas gezet. Terwijl de knoppen buiten nog lekker in hun beschermende omhulsel zitten te wachten op de maartse zon is het voorjaar in huis inmiddels aangebroken. De takken die ik op de vaas heb gezet staan nu volop in de bloei.

Ondertussen kan ik het natuurlijk niet laten om zo ongeveer dagelijks een gang door de tuin te maken op zoek naar andere tekenen dat het voorjaar aanstaande is. Juist nu is het de tijd om volop van de tedere pracht te genieten die deze tijd van het jaar met zich meebrengt. Tussen de inmiddels bruin vergane plantenresten piept het ene bolgewas na het andere uit de grond. Krokussen, Sneeuwklokjes en narcissen kennen en zien we natuurlijk inmiddels allemaal wel. Ondanks hun beperkte omvang vallen ze, zeker als de zon schijnt, best wel op tussen het afgevallen blad. Maar kijkt u alstublieft ook eens wat nauwkeuriger rond. Soms tref je ineens wat anders aan. Zoals deze prachtige vroege Irisjes bijvoorbeeld. Vrij onopvallend maar als je ze eenmaal gezien hebt…..

Seizoen van slag?

Geplaatst op 26 september 2016 door Ron

Dit is geen grap of trucage

Deze foto maakte ik vandaag 26 september 2016. Deze bloesem (en het is niet de enige) zit in één van onze appelbomen. Een ruime maand geleden werd ik al verrast door een bloeiende goudreinet. Dat vond ik al bijzonder, maar dit is toch wel het toppunt van algehele tegennatuurlijke verbazing die me overvalt. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt.

Permacultuur

In mijn tuin probeer ik zoveel mogelijk met de natuur mee te tuinieren. Er wordt niet gespit, er wordt geen kunstmest gebruikt en er wordt al helemaal niet gespoten; permacultuur Lees verder →

Kleine ingreep groot(s) effect

Geplaatst op 7 juni 2016 door Ron

Dinertuin

Te veel steen! Was één van de opmerkingen die ik kreeg naar aanleiding van mijn blog van vorige week. Los van het feit dat die opmerking totaal voorbij ging aan de intentie waarmee het stuk was geschreven, was het wel een prachtige illustratie van hoe verschillend mensen kijken en wat ze werkelijk waarnemen. Zelf zag ik de foto’s kennelijk veel groener dan in ieder geval een aantal van de lezers. In mijn hoofd waren de planten al volwassen, terwijl dat voor de argeloze lezer van dat artikel nog niet zichtbaar was. Bovendien zag ik de foto’s in de context van de gehele tuin, terwijl voor de lezers alleen het getoonde detail zichtbaar was. Daarom hierbij wat foto’s van een soortgelijke ingreep vorig jaar waarbij de planten inmiddels de kans hebben gekregen lekker te groeien. De foto’s zijn vanuit een iets ander standpunt gemaakt, maar het verschil lijkt me duidelijk. De foto in de kop van dit verhaal geeft nog even een inkijkje in een ander deel van de tuin.

De voortuin

En om te benadrukken dat ik groen wel degelijk erg hoog in het vaandel heb nog even twee foto’s van de voortuin die een diepte heeft van een betontegel; in 2014 en nu. Indachtig mijn gedachte van hergebruik en duurzaamheid en voor de opmerkzame lezer; de betontegels zijn (op de kop gelegd) in de dinertuin weer opgenomen. Ook hier geldt ‘Kleine ingreep groot(s) effect’.

Huismus…ofwel het dagelijks brood

Geplaatst op 21 maart 2016 door Ron

Verhaal van de tuin?

Op de ontwerptekening ziet het er al heel anders uit, maar voor de mussen doet dat totaal niet ter zake. Iedere ochtend sta ik in mijn keuken voor het aanrecht de ontbijtspullen te verzamelen. Ik kijk dan uit over één van mijn tuintjes. Eigenlijk meer een binnenplaatsje. Wat rommelig, met een straat die half is opgebroken, vuilnistonnen onder een aftands afdakje, een bergje zand, wat struikgewas, een schaaltje brood dat de buren op de afscheiding hebben gezet. Altijd wat te beleven voor een scharrelmus.

Dagelijks brood

Zoals ik mede voor mijn werk observeer wat het natuurlijk gedrag van planten is om ze goed toe te kunnen passen in uw en mijn tuin, zo observeer ik ook het gedrag van de fauna; de dieren. Vanochtend zaten er twee mussen op de grond. De ene baas had een stuk brood in zijn snavel; te groot om zo naar binnen te werken, maar soi: “dit heb ik en ik bewaak het met mijn leven!” En weg hipte hij met de tweede mus op zijn hielen:”Ja hé, ik zag dat stuk het eerst, geef terug!” Mus 1 hipt weg en laat onderweg natuurlijk wat kruimels vallen die mus 2 gretig oppikt. Even is er een beetje rust voor nummer 1 en hij legt zijn kostbare broodje op de grond om er ook een hapje van te kunnen nemen. “Kaasje!” denkt nummer 2 en onmiddellijk pikt hij het grote stuk, onderwijl een paar kruimels achterlatend die nummer 1 gretig oppikt. Dit tafereel herhaalt zich zo een paar keer. Ik realiseer me dat ik naar een heel interessant fenomeen zit te kijken. Deze mussen voeden elkaar zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. In hun gretigheid om het grootste stuk van de taart te bemachtigen vergeten ze dat ze dat stuk helemaal niet aankunnen en dat ze uiteindelijk alleen hun buurman een plezier doen. Totdat de ander zich meester maakt van de hele taart en de toestand in de mussenwereld wordt omgegooid. Wordt mij hier een spiegel voorgehouden door moeder natuur?

Lentekriebels

Geplaatst op 25 januari 2016 door Ron

Tuinplannen

Terwijl ‘De beste wensen’ nog natintelen in het glas en de korte winter na een paar dagen al weer in het slop geraakt lijkt betrap ik mezelf erop dat de lentekriebels al aardig beginnen toe te slaan. Iedere dag loop ik even de tuin in om te zien of de bollen die ik dit najaar geplant heb hun eerste groene bladtopjes al boven de kille grond uit durven te steken. De eerste sneeuwklokjes staan zelfs al in de bloei terwijl de laatste tuingeranium pas bij de eerste stevige vorst zijn bloemen heeft laten verschrompelen. DE tijd van het jaar om nieuwe plannen voor je tuin te maken of misschien wel na te denken over een geheel nieuw tuinontwerp.

Kijken is een Kunst!

Dat kun je natuurlijk laten doen. Dat lijkt simpel en dan hoef je er zelf weinig energie in te steken….denk je. Ik heb inmiddels diverse tuinen ontworpen, van groot naar klein (of andersom) en ook een aardig aantal cursisten begeleid in het ontwerpen van hun eigen tuin. Zonder uitzondering bleek de sleutel tot een succesvolle verandering te liggen bij het kijken. Kijken is inderdaad een kunst en anders kijken dan je gewend bent is een nog grotere kunst. Kijken is de kern van ontwerpen. Je manier van kijken bepaalt in hoge mate hoe je je omgeving ervaart. Pas als je je bewust bent hoe je zelf kijkt en ervaart kun je daar verandering in brengen en kun je een veranderde omgeving ook anders appreciëren. Het klinkt misschien ingewikkeld allemaal maar is in de kern redelijk eenvoudig. Ken je de ervaring dat je een nieuwe auto hebt gekocht en dat je na de aankoop die auto ineens overal ziet rijden terwijl hij je van tevoren nooit is opgevallen? Een simpel geval van aandacht verleggen. In dit geval speelt je brein een beetje manipulatortje met je; je onderbewuste is ineens je bewuste geworden.

Denk je na over een nieuw tuinontwerp?

Misschien is het dan handig om je eerst eens wat verder te verdiepen in je kijkgedrag. Om je daar een handje bij te helpen verzorg ik op zaterdag 5 maart van 9.30 tot 12.00 uur de workshop ‘Anders kijken naar je tuin’. Een boeiende interactieve workshop waarin we in een select gezelschap van maximaal 6 deelnemers gaan buigen over het fenomeen kijken en beleven. Onder het genot van een lekkere kop koffie met kleine bijlage vertel ik iets over het kijken van de ontwerper, maar wil ik het vooral met jullie hebben over hoe jullie het zien en hoe dat ook anders zou kunnen. De workshop vindt plaats op onze heerlijke landelijke locatie in Lith, waar veel te zien en te beleven valt. Wil je deelnemen? Wees er dan vlug bij om je hier aan te melden. Het is maar een klein gezelschap en er zijn al plaatsen vergeven. Met de kleine investering van € 45,00 die de workshop kost verzeker je je van een basis waarop je een gedegen keuze kunt maken hoe je verder wilt met je tuin.

Kijken; een hele kunst!

Geplaatst op 8 december 2015 door Ron

Inmiddels ben ik bijna toe aan de start van mijn derde lustrum als ontwerper. In de afgelopen 10 jaar heb ik diverse tuinen mogen ontwerpen en de laatste jaren ook ontwerpcursussen verzorgd voor de Volksuniversiteit voor mensen die zelf hun tuin wilden (her)ontwerpen. Onvermijdelijk ben ik in de loop van de jaren anders gaan kijken. Niet alleen naar tuinen, maar vooral ook naar mensen. Maar wat misschien nog wel interessanter is; ik ben er veel meer op gaan letten hoe anderen kijken.

Iedereen kijkt anders en ziet andere dingen. Laat 10 mensen kijken naar hetzelfde object of tafereel, vraag terug wat ze hebben gezien en je krijgt onvermijdelijk 10 verschillende antwoorden. Het fraaie is dat iedereen overtuigd is dat hij of zij het echt ‘goed’ heeft gezien en ook nauwelijks van dat standpunt af te brengen is. Terwijl er naar mijn bescheiden mening (en inmiddels enige ervaring) meestal geen goed of fout aan te geven is in hoe iemand iets ziet. Je ziet het gewoon anders. In mijn cursus besteed ik redelijk veel aandacht aan dit fenomeen. Dat verbaast mijn cursisten nogal eens. Ze zijn tenslotte gekomen omdat ze hun tuin (anders) willen ontwerpen; leer ons dat dan maar! Ieder jaar blijkt weer dat geen enkele cursist een echt ander ontwerp voor zijn tuin realiseert als hij of zij niet met andere ogen naar de eigen tuin heeft leren kijken. Steevast zijn het degenen die het meest open staan voor een andere manier van kijken ook degenen die het verst komen met een ontwerp dat bij ze past. Wat ziet u bijvoorbeeld in deze foto?

Ziet u hier al wat ik er uiteindelijk na veel wikken en wegen, vragen en kijken, luisteren en nogmaals kijken in heb leren zien? Ik zal u verklappen dat deze klant het pas zag toen het klaar was. Deze voorstelling hadden ze er zich nooit van kunnen maken. En toch was het precies wat ze graag wilden.

Op 18 januari start ik in Oss bij de Volksuniversiteit weer met mijn cursus ‘Ontwerp uw eigen tuin’. 6 avonden hard werken en veel plezier beleven aan uw eigen tuin. Hebt u zich al opgegeven? Dat kan via de website van de Volksuniversiteit.

Voor degenen die graag meer willen weten over het fenomeen kijken en zien organiseer ik op 5 maart 2016 van 9.30 tot 12.00 uur een workshop ‘anders kijken naar je tuin’. In een kleine groep van maximaal 6 personen gaan we dan samen in op hoe jij kijkt naar je tuin en hoe je dat ook anders kunt leren doen. Je kunt je hiervoor nu al opgeven via het contactformulier op mijn website. Wees er snel bij want het is maar een kleine groep!

Tafeltje dek je

Geplaatst op 26 augustus 2015 door Ron

Ik kan je vertellen dat je creativiteit en vakmanschap gevoed worden als je een oud boerderijtje koopt en daar op allerlei manieren in en om het huis gaat klussen. Afgelopen vakantieperiode heeft dat weer eens uit en te na bewezen. By the way; hebt u een leuke, inspirerende en ontspannen vakantie gehad? Ik wel en ik gun iedereen hetzelfde.

De tafels waar ik het in mijn voorgaande blog over had zijn inmiddels gebeitst en staan in de cursusruimte te wachten om intensief gebruikt te worden. Om de stoelen er zelf bij te maken was me net iets te veel van het goede op dit moment; die heb ik voor een zacht prijsje ergens tweedehands op de kop getikt. Zo kunt u er tenminste ook bij zitten.

Ondertussen heb ik ook voor het buitenwerk bepaald niet stil gezeten. Voor 4 september heb ik mijn netwerkclubje bij mij thuis uitgenodigd. En als je 15 collega ondernemers in je tuin uitnodigt voor een goed gesprek bij een aangenaam ontbijt, moet er wel meubilair zijn waar je op zijn minst het ontbijt op kunt uitstallen. Twee van de drie tafels zijn inmiddels klaar voor de ontvangst zoals u op de foto boven deze blog kunt zien. De ringwerkjes (dit keer zelf in elkaar geknutseld) gemaakt van sloophout wat ik hier in de kippenschuur gevonden heb. En ja hoor, de bonen die u op de foto ziet hebben een prima en heerlijke oogst opgeleverd. We hebben ervan gesmuld. De courgettes komen wat minder enthousiast uit de verf. Ik kom erachter dat de grond voor die planten waarschijnlijk aan de kille kant (klei hè) is waardoor de groei duidelijk achterblijft. Tsja, niet alles wat je aanpakt pakt uit zoals je het in eerste instantie voor je ziet; volgend jaar beter!

Bij het buitenwerk hoort ook het schilderen van de buitenboel (nog niet klaar maar flink opgeschoten), het oogsten, inmaken en tot sap verwerken van appels, peren en pruimen en het leveren van mijn bijdrage aan het opknappen van ons historische kerkepad. Samen met de landschapsarchitect van de gemeente Oss heb ik een plan gemaakt voor de beplanting van een flink deel langs het pad. Komend najaar en winter zal dat gerealiseerd moeten worden, dus als het goed is kunt u daar vanaf volgend voorjaar volop van meegenieten tijdens uw wandeling over de historische kerkepaden in Lith. Met een beetje geluk zijn dan ook allerlei hekken en hagen weer in oude luister hersteld.

Ontspannen vakantie? Nou en of, we hebben ook nog lekker een weekje gekampeerd op de noordelijke veluwezoom en 5 dagen verrukkelijk gewandeld. Ik vrees dat echt stil zitten nu eenmaal niet onze manier van bijtanken is. Alles wat we hebben gedaan was in volledige vrijheid gekozen en dat is waar vakantie voor ons om gaat; tijd voor elkaar en heerlijk kunnen kiezen om te doen waar je op dat moment zin in hebt.

In vol ornaat

Geplaatst op 29 juli 2015 door Ron

Je moet het wel zien, ook op het moment dat het er nog niet is. Of beter gezegd, juist op het moment dat het er nog niet is. Op bovenstaande foto ziet u het tafereel waar ik op dit ogenblik dagelijks van mag genieten. De Catalpa, bloeiend en in vol ornaat pronkend naast ons boerderijtje. De boom is van de buurman, maar wat een prachtige twee-eenheid met het oude boerderijtje van ons. Dit was vorig jaar februari, toen we voor het eerst bij dit huis gingen kijken echt nog niet zomaar te zien. En van de heerlijke ‘wilde weide’ beplanting op de voorgrond was toen ook nog niets te bespeuren. Dat tafereel speelde alleen nog in mijn hoofd. En geloof me, ook nu lopen vele mensen voorbij zonder het waar te nemen voor wat het is.

Kijken en zien vormen de kern van ontwerpen. Zo liep ik onlangs rond bij een opkoper van oud horeca meubilair. Ik was o.a. op zoek naar meubilair voor mijn cursusruimte. Een gigantische massa aan stoelen, tafels, kasten, tafelbladen, onderstellen, losse poten, losse ringwerkjes stond er in een grote hal uitgestald. Een massa om gigantisch in te verdwalen, helemaal als er net niet staat wat je eigenlijk zoekt. Uiteindelijk vond ik toch 3 prachtige (afgeragde) massief houten tafelbladen, 3 ringwerkjes van verkeerd formaat en 12 losse poten die daarbij pasten. Mijn vader was timmerman en van hem heb ik de potentie van hout leren zien en het leren bewerken. Eén van de drie tafels is inmiddels klaar en staat te pronken in mijn cursusruimte. Het timmerwerk aan tafel twee en drie is gereed. Ze staan nu in de schuur om verder gebeitst te worden. Vanaf dit najaar gaan ze me ondersteunen bij de cursussen waarin ik mijn cursisten anders leer kijken naar hun eigen tuin. Fantasie en durf moet u zelf meebrengen, maar ik leer u natuurlijk ook hoe je dat ‘anders kijken’ kunt omzetten in een totaal ander ontwerp voor uw tuin.

Als u nu alvast eens oefent om te kijken naar de potentie en de echt mooie onderdelen van en in uw tuin? Dan kunt u in het najaar bij mij in Lith de cursus gaan volgen om al die prachtige ideeën om te zetten in een mooi ontwerp. Zullen we zeggen vanaf begin november?