Nog even mijmeren

Augustus in Drenthe

Mien ruijs vijver“Dit gaat niet langer zo!” Zei ik afgelopen zomervakantie tegen mijn echtgenote, “Ben je tuinontwerper maar heb je de tuinen van de moeder aller ontwerpers in Nederland nog nooit gezien.” Nu is Mien Ruijs al ruim 20 jaar niet meer onder ons. Maar de tuinen en de woning van waaruit ze jarenlang placht te werken aan de verfraaiing van de Nederlandse tuin liggen in het landelijke Dedemsvaart nog altijd te pronken. Velen daarvan in de originele staat, anderen ontworpen en aangelegd met de ziel van Mien. Enkele collega vakidioten geholpen door vele vrijwilligers houden de tuinen in stand en ontwikkelen ze verder. Lees verder →

Huismus…ofwel het dagelijks brood

HuismusVerhaal van de tuin?

Op de ontwerptekening ziet het er al heel anders uit, maar voor de mussen doet dat totaal niet ter zake. Iedere ochtend sta ik in mijn keuken voor het aanrecht de ontbijtspullen te verzamelen. Ik kijk dan uit over één van mijn tuintjes. Eigenlijk meer een binnenplaatsje. Wat rommelig, met een straat die half is opgebroken, vuilnistonnen onder een aftands afdakje, een bergje zand, wat struikgewas, een schaaltje brood dat de buren op de afscheiding hebben gezet. Altijd wat te beleven voor een scharrelmus.

Dagelijks brood

Zoals ik mede voor mijn werk observeer wat het natuurlijk gedrag van planten is om ze goed toe te kunnen passen in uw en mijn tuin, zo observeer ik ook het gedrag van de fauna; de dieren. Vanochtend zaten er twee mussen op de grond. De ene baas had een stuk brood in zijn snavel; te groot om zo naar binnen te werken, maar soi: “dit heb ik en ik bewaak het met mijn leven!” En weg hipte hij met de tweede mus op zijn hielen:”Ja hé, ik zag dat  stuk het eerst, geef terug!” Mus 1 hipt weg en laat onderweg natuurlijk wat kruimels vallen die mus 2 gretig oppikt. Even is er een beetje rust voor nummer 1 en hij legt zijn kostbare broodje op de grond om er ook een hapje van te kunnen nemen. “Kaasje!” denkt nummer 2 en onmiddellijk pikt hij het grote stuk, onderwijl een paar kruimels achterlatend die nummer 1 gretig oppikt. Dit tafereel herhaalt zich zo een paar keer. Ik realiseer me dat ik naar een heel interessant fenomeen zit te kijken. Deze mussen voeden elkaar zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. In hun gretigheid om het grootste stuk van de taart te bemachtigen vergeten ze dat ze dat stuk helemaal niet aankunnen en dat ze uiteindelijk alleen hun buurman een plezier doen. Totdat de ander zich meester maakt van de hele taart en de toestand in de mussenwereld wordt omgegooid. Wordt mij hier een spiegel voorgehouden door moeder natuur?

Lentekriebels

Galanthus nivalis

Tuinplannen

Terwijl ‘De beste wensen’ nog natintelen in het glas en de korte winter na een paar dagen al weer in het slop geraakt lijkt betrap ik mezelf erop dat de lentekriebels al aardig beginnen toe te slaan. Iedere dag loop ik even de tuin in om te zien of de bollen die ik dit najaar geplant heb hun eerste groene bladtopjes al boven de kille grond uit durven te steken. De eerste sneeuwklokjes staan zelfs al in de bloei terwijl de laatste tuingeranium pas bij de eerste stevige vorst zijn bloemen heeft laten verschrompelen. DE tijd van het jaar om nieuwe plannen voor je tuin te maken of misschien wel na te denken over een geheel nieuw tuinontwerp.

Kijken is een Kunst!

Dat kun je natuurlijk laten doen. Dat lijkt simpel en dan hoef je er zelf weinig energie in te steken….denk je. Ik heb inmiddels diverse tuinen ontworpen, van groot naar klein (of andersom) en ook een aardig aantal cursisten begeleid in het ontwerpen van hun eigen tuin. Zonder uitzondering bleek de sleutel tot een succesvolle verandering te liggen bij het kijken. Kijken is inderdaad een kunst en anders kijken dan je gewend bent is een nog grotere kunst. Kijken is de kern van ontwerpen. Je manier van kijken bepaalt in hoge mate hoe je je omgeving ervaart. Pas als je je bewust bent hoe je zelf kijkt en ervaart kun je daar verandering in brengen en kun je een veranderde omgeving ook anders appreciëren.  Het klinkt misschien ingewikkeld allemaal maar is in de kern redelijk eenvoudig. Ken je de ervaring dat je een nieuwe auto hebt gekocht en dat je na de aankoop die auto ineens overal ziet rijden terwijl hij je van tevoren nooit is opgevallen? Een simpel geval van aandacht verleggen. In dit geval speelt je brein een beetje manipulatortje met je; je onderbewuste is ineens je bewuste geworden.

Denk je na over een nieuw tuinontwerp?

Misschien is het dan handig om je eerst eens wat verder te verdiepen in je kijkgedrag. Om je daar een handje bij te helpen verzorg ik op zaterdag 5 maart van 9.30 tot 12.00 uur de workshop ‘Anders kijken naar je tuin’. Een boeiende interactieve workshop waarin we in een select gezelschap van maximaal 6 deelnemers gaan buigen over het fenomeen kijken en beleven. Onder het genot van een lekkere kop koffie met kleine bijlage vertel ik iets over het kijken van de ontwerper, maar wil ik het vooral met jullie hebben over hoe jullie het zien en hoe dat ook anders zou kunnen. De workshop vindt plaats op onze heerlijke landelijke locatie in Lith, waar veel te zien en te beleven valt. Wil je deelnemen? Wees er dan vlug bij om je hier aan te melden. Het is maar een klein gezelschap en er zijn al plaatsen vergeven. Met de kleine investering van € 45,00 die de workshop kost verzeker je je van een basis waarop je een gedegen keuze kunt maken hoe je verder wilt met je tuin.

Bollenpret?

DSCF2467‘Wie niet waagt die niet wint’ zegt een bekend Nederlands spreekwoord. En een beetje gewaagd is het wel om nu nog een groot arsenaal aan bloembollen te planten. Zeker de vroege jongens als sneeuwklokjes en krokussen. Volgens mijn zeer gewaardeerde collega en bollenspecialiste Jaqueline van der Kloet horen die in september al de grond in te gaan.

Maar gezien de hoeveelheid werk die in ons oude boerderijtje zowel binnen als buiten op ons lag en ligt te wachten waren de betreffende borders gewoon niet eerder plantklaar. Desalniettemin wil ik het komend voorjaar al genieten, dus eigenzinnig als ik ben en vertrouwend op mijn ervaring met de flexibiliteit van planten durf ik het risico aan. Ik heb gelukkig ook een leverancier voor de bollen die weet hoe je ze moet bewaren om de kwaliteit zo lang mogelijk op peil te houden. Bij het tuincentrum of erger nog de Gamma’s en Praxissen hangen ze gerust het hele najaar uit te drogen in de winkel.

Ik heb 7 verschillende soorten bollen verwerkt in 5 verschillende borders. Voor iedere border een grote bak genomen en daar een interessante bollenmix in gedaan, ze lekker door elkaar gehusseld en ze vervolgens met gulle hand random de borders in geslingerd. Ingraven op de plek waar ze geland zijn en als het goed is heb je het komend voorjaar een kleurrijke ratjetoe aan bloemen die er heel natuurlijk uitziet tussen de vaste planten die net een moeizame poging doen om hun eerste blaadjes weer tevoorschijn te toveren. Het pepernoot principe noemt Jaqueline dat. Een mooi experiment waar ik nu voor het eerst de ruimte in eigen tuin voor heb. Ik ben benieuwd. Ik houd u op de hoogte.

Tafeltje dek je

Picknicktafels2 Ik kan je vertellen dat je creativiteit en vakmanschap gevoed worden als je een oud boerderijtje koopt en daar op allerlei manieren in en om het huis gaat klussen. Afgelopen vakantieperiode heeft dat weer eens uit en te na bewezen. By the way; hebt u een leuke, inspirerende en ontspannen vakantie gehad? Ik wel en ik gun iedereen hetzelfde.

Tafels cursusruimte1De tafels waar ik het in mijn voorgaande blog over had zijn inmiddels gebeitst en staan in de cursusruimte te wachten om intensief gebruikt te worden. Om de stoelen er zelf bij te maken was me net iets te veel van het goede op dit moment; die heb ik voor een zacht prijsje ergens tweedehands op de kop getikt. Zo kunt u er tenminste ook bij zitten.

Ondertussen heb ik ook voor het buitenwerk bepaald niet stil gezeten. Voor 4 september heb ik mijn netwerkclubje bij mij thuis uitgenodigd. En als je 15 collega ondernemers in je tuin uitnodigt voor een goed gesprek bij een aangenaam ontbijt, moet er wel meubilair zijn waar je op zijn minst het ontbijt op kunt uitstallen. Twee van de drie tafels zijn inmiddels klaar voor de ontvangst zoals u op de foto boven deze blog kunt zien. De ringwerkjes (dit keer zelf in elkaar geknutseld) gemaakt van sloophout wat ik hier in de kippenschuur gevonden heb. En ja hoor, de bonen die u op de foto ziet hebben een prima en heerlijke oogst opgeleverd. We hebben ervan gesmuld. De courgettes komen wat minder enthousiast uit de verf. Ik kom erachter dat de grond voor die planten waarschijnlijk aan de kille kant (klei hè) is waardoor de groei duidelijk achterblijft. Tsja, niet alles wat je aanpakt pakt uit zoals je het in eerste instantie voor je ziet; volgend jaar beter!

Bij het buitenwerk hoort ook het schilderen van de buitenboel (nog niet klaar maar flink opgeschoten), het oogsten, inmaken en tot sap verwerken van appels, peren en pruimen en het leveren van mijn bijdrage aan het opknappen van ons historische kerkepad. Samen met de landschapsarchitect van de gemeente Oss heb ik een plan gemaakt voor de beplanting van een flink deel langs het pad. Komend najaar en winter zal dat gerealiseerd moeten worden, dus als het goed is kunt u daar vanaf volgend voorjaar volop van meegenieten tijdens uw wandeling over de historische kerkepaden in Lith. Met een beetje geluk zijn dan ook allerlei hekken en hagen weer in oude luister hersteld.

Ontspannen vakantie? Nou en of, we hebben ook nog lekker een weekje gekampeerd op de noordelijke veluwezoom en 5 dagen verrukkelijk gewandeld. Ik vrees dat echt stil zitten nu eenmaal niet onze manier van bijtanken is. Alles wat we hebben gedaan was in volledige vrijheid gekozen en dat is waar vakantie voor ons om gaat; tijd voor elkaar en heerlijk kunnen kiezen om te doen waar je op dat moment zin in hebt.