‘Wie niet waagt die niet wint’ zegt een bekend Nederlands spreekwoord. En een beetje gewaagd is het wel om nu nog een groot arsenaal aan bloembollen te planten. Zeker de vroege jongens als sneeuwklokjes en krokussen. Volgens mijn zeer gewaardeerde collega en bollenspecialiste Jaqueline van der Kloet horen die in september al de grond in te gaan.
Maar gezien de hoeveelheid werk die in ons oude boerderijtje zowel binnen als buiten op ons lag en ligt te wachten waren de betreffende borders gewoon niet eerder plantklaar. Desalniettemin wil ik het komend voorjaar al genieten, dus eigenzinnig als ik ben en vertrouwend op mijn ervaring met de flexibiliteit van planten durf ik het risico aan. Ik heb gelukkig ook een leverancier voor de bollen die weet hoe je ze moet bewaren om de kwaliteit zo lang mogelijk op peil te houden. Bij het tuincentrum of erger nog de Gamma’s en Praxissen hangen ze gerust het hele najaar uit te drogen in de winkel.
Ik heb 7 verschillende soorten bollen verwerkt in 5 verschillende borders. Voor iedere border een grote bak genomen en daar een interessante bollenmix in gedaan, ze lekker door elkaar gehusseld en ze vervolgens met gulle hand random de borders in geslingerd. Ingraven op de plek waar ze geland zijn en als het goed is heb je het komend voorjaar een kleurrijke ratjetoe aan bloemen die er heel natuurlijk uitziet tussen de vaste planten die net een moeizame poging doen om hun eerste blaadjes weer tevoorschijn te toveren. Het pepernoot principe noemt Jaqueline dat. Een mooi experiment waar ik nu voor het eerst de ruimte in eigen tuin voor heb. Ik ben benieuwd. Ik houd u op de hoogte.